آسمانم دوباره که بغض کرده ای

                                                        چرا انقدر مه گرفته ای؟

                                           راستی آسمانم،مگرتوهم دلت میگیرد؟

                                                           * * * * * * * *

                                                 شرم نکن آسمان...ببار...

                         قول میدهم گونه هایم محرم خوبی باشند برای چکه چکه وجودت

                             قول میدهم زیر بارن اشک هایت بنشینم و پا به پایت ببارم

                                              ببار که بغض دل من هم بشکند

                                             ببار که زندگی در باریدن است...

قاصدک ن: کویر دلم خشکیده.....چشمهایم بهانه باران دارند....هوای دلم بدجور ابری است ...لکه برداشته دلم...بارانها میخواهد برای پاک کردنش...بارانی از جنس آسمان؛ از جنس تو خدای من....خدایا ! اندکی باران! لطفا.....

یادش بخیر...درست یک ماه پیش بود...آخرین پنجشنبه سال و آخرین روز بودنم پیش بی بی...کلی انتظاراونروز و کشیده بودم و چقدر روحم بهش احتیاج داشت..... طوری که کله سحر مثل جت از جام پریدم و اماده شدم واسه رفتن به حرم...ساعت حول و حوش 8 بود ...هوا خیلی لطیف بود؛یه جورایی احساسات آدمو قلقلک میداد.....

 * * * * * *

نفهمیدم فاصله حیاط رو تا داخل حرم چطوری طی کردم؛کم مونده بود پرواز کنم...مدام با خودم میگفتم:آخه مگه چقدر ممکنه روز تولدت مهمان کریمه اهل بیت باشی...بزرگترین و زیباترین هدیه برام همین بود....

چشمامو باز کردم ؛مثل همیشه گوشه ضریح تکیه داده بودم و این سعادت و باور نمیکردم... نمیدونستم از کجا شروع کنم...کلی حرف تواین چند مدت تو دلم مونده بود که باید با بی بی میگفتم...کلی بغض داشتم که باید میشکستمشون...حس عاشقی رو داشتم که به عشقش رسیده باشه...خیلی خواهرانه شروع کردم به حرف زدن...

تا به خودم اومدم نزدیک ظهر شده بود... خدای من چقدر زمان زود میگذشت...بعداز نماز...آخرین زیارت....دل کندن....آخ... خیلی سخته؛خصوصا دل کندن از عشــــــــــق....

·                                 * * * * *

قاصدک ن1:...و حالا بیاد اونروزا د ل ت ن گ م :(...

قاصدک ن2: در تمام اون لحظات حتی یک دم یادت از یادم نرفت...حتی هدیه تولدم رو هم از خانوم برای تو خواستم....باتوام فرشته ی من...

 قاصدک ن3: خیلی حسرت میخورم که مثل بقیه دوستان قلم توصیفی خوبی ندارم و نمیتونم احساسم رو بنویسم :( 

دلتنگت که میشوم آسمان شب  را می نگرم...با تمام زیباییش «تو» نمی شود...فقط مرا به یاد خاطرات با تو بودن می اندازد.... همان تک ستاره ای  که نشانم دادی...تا دلتنگیمان را با او قسمت کنیم....تاانعکاس برق چشمانمان دلتنگیمان را بشوید.......

حالا چه شده؟...چرا هرچه میگردم برق چشمانت را در ستاره مان نمیبینم...راستی چرا دیگر دیدن ستاره مان هم آرامم نمیکند؟...نکند ستاره ای دیگر را .....

نه؛این را نگو...چشمانم برق نگاهت را انتظار میکشد...تو بگو چگونه بفهمانمش که تویی وجود ندارد...دلم را چه؟ آنرا چه کنم...صدای شکستنش را میشنوی...آنقدر نازک شده که به آهی میشکند...بی تو تابی برایش نمی ماند...میشنوی؟...میبینی؟...یا....

عیبی ندارد..مثل همیشه پشت پا بزن به همه ی بغض هایم...نادیده بگیر صورت خیسم را، دلتنگیم را...ناشنیده بگیر التماس هایم را ...من صبوری میکنم...و باز انتظار میکشم برای دوباره دیدنت...من میمانم...برای تو...بیاد تو...با خاطرات تو...و حتی با خیال تو...

                                                          * * * * * *

هردم با حرفهایت خردم میکنی ،مرا میکشی... کاش میمردم...اما این روزها ،تجربه میکنم هزار بار مردن و زنده شدن را،جان کندن را...

میخوابم ؛شاید ذره ای از تو فراموشم شود...ولی هربار از شب تا صبح در کنارمی.....در رویاهایم.....به

من لبخند میزنی و هستی...و من تا صبح به خیال بودن تو خوشحالم و میخندم و...صبح می بارم...وقتی میفهمم تویی وجود ندارد...میشکنم...خرد میشوم...

زندگی برایم جهنم میشود وقتی نبودنت را لمس میکنم...وجودم پراز ناامیدی میشود وقتی به جای خالی تو نگاه میکنم...

کاش میدانستی....اندکی میفهمیدی ...احساسم را...دلم را...تمام زندگیم در حسرت نیم نگاهت سوخت...

اما تو رفتی و با هر گام قلبم را زیر پاهایت له کردی...

باش...التماست میکنم....«تو» باش....برای «من»....بی «تو» ،«من»ی وجود ندارد...خواهش میکنم؛بفهم...

                                                            * * * * * * *

قاصدک ن1: میگویند زیباست که برایش دعا کنی و او نداند...در فراقش بسوزی و چشمانت سفید شود از سیل اشک ها و او نداند...این روزها زیبایی ها دارد کمرم را میشکند...مرا زنده زنده دفن میکند زیر خروار های خاطراتت...

قاصدک ن 2: هررهگذری به دل شکسته ام لگد میزند و میرود...تو هم بزن...تو هم بشکن این دل شکسته شده را...

قاصدک ن3:ببخشید که خیلی پرت و پلا و درهم بود...همینجوری یه چیزی نوشتم...

 قاصدک ن4: این دلنوشته تقدیم به دل پاک و مهربان ِ عزیز ترین دوستم...شاپرک ....

دلکــــــــــــــــــــــــــــــــــم......!!!!

خیلی وقته که سرجات نیستی...همه جا هستی جز اینجا...آخه بی انصاف، هرجا میری خب منم با خودت ببر...

اصلا اینبار که پیدات کردم میسپارمت دست خـــــــــــــــــــــدا...

آره خداجون ،دست تو که  باشه خیلی بهتره...اینطوری نه تنگ میشه ،نه میگیره،نه میشکنه،نه سیاه و کثیف میشه و نه

هـــــــــــــــوایی....پیش تو آرومِ آرومه....

قاصدک نوشت:واســـــــــــــــــــــــه دلمون دعا کنید:(

بــــــــــــــــــــــ ــــغـــ ض نوشـــت

تاحالا شده بغض خفت کنه ولی مجبور باشی خودتو شاد جلوه بدی و بخندی....

تاحالا شده روزات انقدر تلخ بشه که هر ثانیش مثل یه قرن بگذره....

تاحالا شده با اشک زندگی کنی، بااشک نفس بکشی، با اشک بخوابی،با اشک بیدار شی، بااشک...

تا حالا شده رنج کشیدن عزیزترینتو ببینی و نتونی کاری واسش بکنی...اونوقته که ترجیه میدی کاش هیچوقت وجود نداشتی...

تا حالا شده حس کنی بودن و نبودنت هیچ فایده ای واسه عزیزترینت نداره...

تا حالا شده حرفهای پراز یاس عزیزترینتو بشنوی ،که هرکدومش مثل یه خنجر قلبتو سوراخ سوراخ کنه...

تاحالا شده  احساس کنی دیگه تحمل و ظرفیت دیدن اذیت شدن و رنج عزیزتو نداری...

تاحالا شده زندگیت تو لبخند کسی خلاصه بشه ،بعد بفهمی دیگه لبخندی وجود نداره...اونوقته که حاضری هزار بار زندگیتو بدی واسه یه بار  

دیگه لبخندزدنش...

تاحالا شده اشک بریزی، فریاد بکشی،التماس کنی ولی صدات به جایی نرسه...

انشالله که هیچ وقت نشه...

کاش آدمها میفهمیدند هزینه شکستن دل دیگران خیلــــــــــــــــــــــی زیاده....

درد نوشت:تو لحظه های خداییتون دعــــــــــــــــــــــــــ ا مـــــــــــــــــــ و ن کنید......

ق.ن:اَمّن یججیِب المضطرّ اذا دَعاه و یَکشِف السّوء

بهارمن آمدی

چه زود شکوفه های سفیدت را به رخ برفهای زمستانی کشیدی...

زمستان که هنوز نرفته است...

ببین،ببین هنوز با سوزَش تازیانه به صورتم میزند...

 حالا که آمدی عیبی ندارد...

 اصلا چه فرقی میکند که زمستان برود یا تو بیایی...

من که هنوز درغم پاییزم.....دلتنگ پاییزم...