بــــــــــــــــــــــ ــــغـــ ض نوشـــت

تاحالا شده بغض خفت کنه ولی مجبور باشی خودتو شاد جلوه بدی و بخندی....

تاحالا شده روزات انقدر تلخ بشه که هر ثانیش مثل یه قرن بگذره....

تاحالا شده با اشک زندگی کنی، بااشک نفس بکشی، با اشک بخوابی،با اشک بیدار شی، بااشک...

تا حالا شده رنج کشیدن عزیزترینتو ببینی و نتونی کاری واسش بکنی...اونوقته که ترجیه میدی کاش هیچوقت وجود نداشتی...

تا حالا شده حس کنی بودن و نبودنت هیچ فایده ای واسه عزیزترینت نداره...

تا حالا شده حرفهای پراز یاس عزیزترینتو بشنوی ،که هرکدومش مثل یه خنجر قلبتو سوراخ سوراخ کنه...

تاحالا شده  احساس کنی دیگه تحمل و ظرفیت دیدن اذیت شدن و رنج عزیزتو نداری...

تاحالا شده زندگیت تو لبخند کسی خلاصه بشه ،بعد بفهمی دیگه لبخندی وجود نداره...اونوقته که حاضری هزار بار زندگیتو بدی واسه یه بار  

دیگه لبخندزدنش...

تاحالا شده اشک بریزی، فریاد بکشی،التماس کنی ولی صدات به جایی نرسه...

انشالله که هیچ وقت نشه...

کاش آدمها میفهمیدند هزینه شکستن دل دیگران خیلــــــــــــــــــــــی زیاده....

درد نوشت:تو لحظه های خداییتون دعــــــــــــــــــــــــــ ا مـــــــــــــــــــ و ن کنید......

ق.ن:اَمّن یججیِب المضطرّ اذا دَعاه و یَکشِف السّوء