|
لـبخنـــــــــد مــــــــــــــــاه
|
«گفتم هیچ روزنه امیدی وجود ندارد؟
گفت اگر چشمانت را باز کنی تماما روزنه میبینی،به تعداد آدمهای روی زمین به سوی خدا روزنه وجود دارد؛ روزنه نه راه و شاهراه.اما اگر به دنبال روزنه ای با خلق میگردی نگرد، به بن بست می رسی...»
از همون اولین باری که خوندمش این قسمتش تو ذهنم حک شده و به دلم نشسته...
خیلی با این کتاب انس گرفتم...یه جاهایی باهاش به فکر فرو رفتم... با بعضی داستاناش با تمام وجود دردو احساس کردم و اشک ریختم و با بعضیاشونم از ته دلم خندیدم...
با داستان «امضا» و «آبی اما به رنگ غروب » ــَش دلت میخواهد از جا کنده شود و چشمانت همینطور ببارند و شانه هایت بلرزند...نمیدانم اگر دختران شهدا این هارا بخوانند چه میشود؟ که آنها این داستانها را که ما فقط خوانده ایم وآه از نهادمان بلند شده را به طور مصور تجربه کرده اند...
در حقیقت مجموعه داستانهای سانتاماریا ،عقل و عشق و عواطف و احساسات رو با هم به کار میگیره...
در بین داستان های این کتاب« دو کبوتر دو پنجره یک پرواز»،«شیرین من بمان» و...اصلا همشون ...نمیشه واقعا گفت که این خوب و است و آن نه؛ پیشنهاد میکنم اگه نخوندینش حتما تهیه کنید و از خوندنش لذت ببرید.
* * * * * *
قاصدک نوشت1:تاحالا تمام کتابهایی رو که از سید مهدی شجاعی خوندم به نظرم محشر اومده،مثل سقای آب و ادب یا کشتی پهلو گرفته و....و اونایی رو که نخوندم هم خیلی تعریفشو شنیدم...انشالله خدا به قلمشون برکت بده
قاصدک نوشت2: دیدیم همه معرفی کتاب میذارن،گفتیم ماهم عقب نمونیم از قافله اهل ادب:دی
قاصدک نوشت3:سانتاماریا هدیه تولدم بوده... من عاشق کتابم و هیچ هدیه ای هم نمیتونه به اندازه کتاب خوشحالم کنه...اولویت اول هدیه خریدنم هم کتاب هست،به همه هم پیشنهاد میکنم که کتاب هدیه بدهند...این پست بهانه ای شد که دوباره از «زهرا جان» بابت این هدیه واقعا ارزشمند تشکر کنم
*هو..اینجا قلمرو پرواز قاصدک و شاپرک است تا در آن خاطرات و دغدغه هایشان را به پرواز در آورند*
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
*اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم*
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
و اِن یَکاد الذینَ کَفَروا لیزلقونَکَ بِاَبصارهم لمّا سمِعوالذکر و یقولون انّه لَمَجنون وَ ما هو الّا ذکرلِلعالَمین
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
پیرهن شب رو واکن،بادکمه ستاره/بذار رو بوم ظلمت،بارون نور بباره
بگو به هر چی سنگه، قصه قاصدک رو /بزن رو موج رویات ،سنجاق شاپرک رو
تنگ ماه و ورش دار ،بکوب رو سنگ زمین/تا کلبه شبامون ،همش بشه نقطه چین/
بگیر مقابل ماه آیینه نگاتو /به آسمون رها کن ،پرنده صداتو
تا این سکوت مرموز،پربشه از هلهله/چیکه چیکه بباره بارونی از چلچله
________
بـــرو بــه ________
________ آرشـــیو_________
دی 90_______موضــوعآت________
_______ نویـسنـدگآن ______
*شاپرک*_______ دوستــآن ________
مثبت های باحجاب دلنوشته های قاصدک این راه بی نهایت اقلیم احساس سکوت خیس قـــنوت جـــویبــار کلبه تنهایی تسبیــ ــ ـ ــــح واژه هــــا ||*^ــــ^*|| diafeh ||*^ــــ^ *|| ستارگان دوکوهه هم رنگــــ ِ خـــیـــآل ساعت یک و نیم آن روز مجاورِآقا پروانگی رهگذرم،دلنبند... آسمون ریسمون بوی سیب دوستدار علمدار ســــــــــــــ ا مـــــ ع ســـــــــــــ و م عطر یاس نجوای شبانه بچه های خدایی بـــــــــــــــ ـ ـی یـــــار حرم الشهدا شهریار کوچه ها نهِ/ دی/ هشتاد و هشت immolate ...چند قـــــــدم تا رنـــدانه کنیز مادر من و آسمان زمانه دیگر زمانه ی مجنون ها نیست ل ن گ ه ک ف ش سمـــت خیالـــِ دوســــت بهار عشق کیمیای ناب ستاره های آسمونی یه حــــ♥ــــوا از چشم مجنون هلوع یک جرعه آسمان یادداشت های سردبیر مجله پارسی نامه بر و بچه های ارزشی گل یا پوچ ؟ *...بانو...* *کوچه پس کوچه های رفاقت* مجاورِ آقا یه دختر از جنس ماه تـــــــــــــــربـــــــــــــــت دل ویترین حیاتم حرفهای دلِ ِتنگ ِ من از تبار مــــــاه حضرت آقا خانواده آرمانی آسمان برای پرواز همین چنــــد سطــــر
